web analytics

Je knie kapot?
Moeder kan het maken.

Jouw pijn verzachten?
Moeder hoeft het alleen
maar aan te raken.

Door vriendjes op school gepest?
Het wordt minder erg
als moeder haar armen
om je heen legt.

Liefdesverdriet
of een gebroken hart?
Moeder kan het helen
je weet dat zij op je wacht.

Heb je het allermooiste nieuws gehoord?
Vertel het gauw aan moeder
dat ze oma wordt.

Wat was ze trots
en wat voelde jij je groots
moeder met jouw kind op schoot.

Zo bleef ze deel van heel jouw leven
samen delen, samen geven
tot ze op een kwade dag
meer je kind dan moeder was.

Nu ben jij het
die haar zorgen moet verlichten
vreemde handen die haar helpen
aan haar bed onbekende gezichten.

Je ziet haar onmacht
en haar stil verdriet
maar haar wonden helen
dat kun je niet.

Zo is het tij gekeerd
zonder woorden is alles gezegd
als zij haar bevende handen
in jouw handen legt…

Tags: , , ,

This entry was posted on woensdag, juni 6th, 2012 at 07:36 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.

2 comments so far

1.  mieke
juni 6th, 2012 at 12:25

lieve Cobi wat een mooi gedicht, gaat echt diep he!
dikke knuff
mieke

2.  My Place of Peace
juni 6th, 2012 at 18:29

Ja, het is heftig allemaal, lieve Mieke.
knuf terug
Cobi